Ένα από τα σλόγκαν που ακούω συχνά τον τελευταίο καιρό είναι το "Παντρευόμαστε μόνο με ελληνόπουλα. Κρατάμε ζωντανό τον ελληνισμό". Ξεπερνώντας το γεγονός πως είναι εντελώς γελοίο, αρχίζει να με εκνευρίζει αφάνταστα γιατί με αγχώνει να παντρευτώ και είναι λες και ακούω παντού το σόι μου. Συνήθως θα το δεις να βγαίνει από τα χείλη...
εντελώς καθυστερημένων, οι οποίοι πιστεύουν πώς κάποτε θα σηκωθεί από τον τάφο ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" και θα γαμήσουμε την ανθρωπότητα.
Ωστόσο οφείλω να ομολογήσω πως η αστεία αυτή ατάκα εμπεριέχει και μια μεγάλη αλήθεια. Γιατί όπως και να το κάνουμε είναι λίγο μαλακία να μην υπάρξουν απόγονοι της χρυσής γενιάς του Σαμαρά, του Κουβέλη, της Τρέμη, του Πρετεντέρη, του Δένδια, του Τσαλίκη, του Κιάμου, της Μελέτη, της Γερμανού, της Φουρέϊρα (ωπ, άκυρο. Αυτή είναι Μεξικάνα. Καλά, καλά, Αλβανίδα) και των άλλων παιδιών.
Πριν ετοιμαστείς να πεις πως Ελληνισμός δεν είναι οι παραπάνω (σε πρόλαβα γατάκι;), να σε ενημερώσω πως ο Ελληνισμός δεν μπορεί να μείνει ζωντανός γιατί πολύ απλά έχει πεθάνει. Συνεχίζουμε να καυχόμαστε για την Αρχαία Ελλάδα γιατί έτσι μας έμαθαν να κάνουμε αλλά και αυτό με δυσκολία το καταφέρνουμε καθώς δεν γνωρίζουμε ούτε τα βασικά (μόνο να πουλάμε μπλουζάκια "I Love Greece" ή "I Love Souvlaki" και μαγνητάκια "Acropolis" για το ψυγείο). Όπως και να χει, σε κάθε παραμικρή πτυχή του, το σημερινό ελληνώνυμο κρατίδιο αποτελεί μια ύβρις της ελληνικότητας
No comments:
Post a Comment