Για τον τελικό Κυπέλλου έχουν ήδη ειπωθεί αρκετά. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το τρόπαιο με την ελάχιστη συνδρομή του Γιάχου αλλά αυτό δεν πρέπει να μας απασχολεί καθώς έτσι έπρεπε να γίνει. Σύμφωνα με τα όσα διάβασα -γιατί πλέον έχω πάψει να ασχολούμαι με αυτή την παρωδία που ακούει στο όνομα "ελληνικό πρωτάθλημα"- η ομάδα του αξιότιμου Βαγγέλη Μαρινάκη ευνοήθηκε προκλητικά από τη διαιτησία...
Χμμμ δεν θέλω να σας σοκάρω αλλά αυτό συμβαίνει τα τελευταία 15 χρόνια. Το μόνο που αλλάζει είναι τα πρόσωπα. Από την εποχή του Κόκκαλη, ο οποίος αφού εκμεταλλεύτηκε το όνομα του Ολυμπιακού και τους οπαδούς του στο έπακρο την έκανε με... ελαφρά (το ίδιο έκανε και στο μπάσκετ η προεδράρα) μέχρι και σήμερα όπου έχει αναλάβει ο κύριος Περπινιάδης. Ο Βαγγέλης έχει καταφέρει να σπάσει όλα τα ρεκόρ καθώς είναι ο μόνος που πραγματοποίησε φιέστα σε άδειο γήπεδο ενώ παρότι η ομάδα κάνει πλάκα στο ελληνικό πρω(κ)τάθλημα τον βρίζουν εν χορώ όλοι οι οπαδοί του (καλά, μεταξύ μας, ορισμένοι είναι και αχάριστοι).
Είχα γράψει πρόσφατα πως "αν το καλοσκεφτείς ο υποβιβασμός της ΑΕΚ ίσως είναι η μόνη λύση. Τον δρόμο που χάραξε η Ένωση θα πρέπει να ακολουθήσουν και οι Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ, Άρης μήπως και ξεκολλήσουμε επιτέλους από το ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο είναι τέρμα χάλια και επίσης πιο αργό και από ταινία του Αγγελόπουλου". Αλλά επειδή δεν πρόκειται να συμβεί αυτό, καλό θα είναι να πάρουμε εμείς τη κατάσταση στα χέρια μας. Δεν μας αξίζει αυτή η αθλιότητα. Ο αθλητισμός είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας μας. Όπως δεν μας αξίζει αυτό που ζούμε, έτσι δεν πρέπει να συνηθίσουμε αυτή την αηδία που εκπροσωπούν οι ΠΑΕ σήμερα.
ΥΓ: Μαρινάκη κανείς δεν είναι αχάριστος. Απλά εσύ έπεσες σε λάθος εποχή.
ΥΓ2: Το χω ξαναγράψει: "Το άγριο "κράξιμο" των προέδρων από τους οπαδούς συνιστά πιθανότατα κοινωνικό φαινόμενο που εντάσσεται στο πλαίσιο των συνεπειών της κρίσης και της αυξανόμενης κοινωνικής έντασης. Δεν είναι μόνο το άσχημο ποδοσφαιρικό θέαμα. Αλλά ίσως κάτι σοβαρότερο"...
ΥΓ3: Μόνο ντροπή για τους παίκτες του Ολυμπιακού που το πανηγύρισαν. Κλαίνε οι μάνες των Πελέ και Μαραντόνα αγκαλιά.
No comments:
Post a Comment