Ο κακός χαμός έγινε με την "ξαφνική" εμφάνιση του Χριστόδουλου Ξηρού. Ο ντεμέκ τρομοκράτης - επαναστάτης με το κούρεμα playmobil μίλησε για τα πάντα και στο τέλος καταχειροκροτήθηκε από το κοινό του. Ο Χριστόδουλος (μου προκαλεί αηδία αυτό το όνομα για ευνόητους λόγους. Δεν τους αποκαλύπτω γιατί μπορεί να μου κάτσει άσχημα το... παστίτσιο) παράτησε για λίγο το μπαγλαμαδάκι και είπε τα αυτονόητα...
Ο μικροαστός θαμπώθηκε από τα λόγια του και τον βάπτισε "επαναστάτη" και αν κατέβαινε υποψήφιος στις εκλογές θα τις κέρδιζε με αυτοδυναμία. Ωστόσο, για τα ίδια "πιστεύω", ο μέσος Νεοέλληνας πριν από 15 χρόνια τον χαρακτήριζε "τρομοκράτη" καθώς έφερνε σε ανισορροπία το σύστημα που διόριζε το χοντρομαλισμένο αμόρφωτο παιδί του στο δημόσιο για να παίρνει 500 ευρώ.
Αυτή, λοιπόν, είναι η διαφορά όσο και να σε σοκάρει. Προτίμησα να μην ασχοληθώ με τα κεντρικά δελτία ειδήσεων, διότι γνωρίζω ήδη τις αντιδράσεις τους. Από την μία η κυβέρνηση θα καταδικάζει τον ΣΥΡΙΖΑ και θα τους αποκαλεί τρομοκράτες ενώ οι Τσιπραίοι θα κάνουν λόγο για κομματική Χούντα. Ωστόσο το ζουμί είναι στους απλούς πολίτες. Ξέρεις τον καθημερινό Έλληνα και την αντίδρασή του απέναντι στο θέατρο του παραλόγου.
Οι ορθολογιστές δεξιοί θα μιλάνε για τον φόβο της τρομοκρατίας (γελάω) και οι αριστεροί θα ονειρεύονται επανάσταση (έχω δακρύσει από τα γέλια). Συγγνώμη που σας το χαλάω αλλά η πραγματική επανάσταση δεν είναι να κατεβούμε στο Σύνταγμα και να καταβροχθίζουμε σουβλάκια από τις καντίνες, περιμένοντας να πέσει η κυβέρνηση. Μπορείς να μιλάς για επανάσταση όταν είσαι "γεμάτος" αλλά το να την προκαλέσεις είναι άλλο πράγμα. Πόσο μάλλον να την κάνεις! Γιατί η επανάσταση δεν είναι μια ρομαντική υπόθεση, με ζευγάρια να φιλιούνται προκλητικά απέναντι από τα ΜΑΤ και να ποστάρουμε φωτογραφίες στο Facebook.
Η επανάσταση προϋποθέτει αίμα και τρέλα. Θέλει κότσια και πρέπει να συνειδητοποιήσεις πριν ξεκινήσεις ότι θα σκοτώσεις, θα σκοτωθείς, θα βιάσουν την αδερφή σου, θα βασανίσουν ανθρώπους, θα υπάρχουν άνθρωποι πανικόβλητοι στον δρόμο, ορισμένοι σύντροφοι θα γίνουνε εχθροί, οι εχθροί θα παραμείνουν εχθροί και το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρεις πως θα είναι τα πράγματα όταν τελειώσει όλο αυτό. Δεν ξέρω τι θα αποφασίσεις αλλά είναι δύσκολη υπόθεση και θα πρέπει να τη σκεφτείς καλά.
Μην εμπιστεύεσαι αυτούς που καίνε τα πάντα. Θα κάψουν και εσένα για ένα τους καπρίτσιο. Πιστεύουν πως το κάψιμο είναι η απάντηση σε όλα. Μην εμπιστεύεσαι τους ηγέτες που βρίσκονται στην ίδια γραμμή με σένα. Δεν λέω να τα παρατήσουμε αλλά να εμπιστευτούμε τη ψυχή μας. Είναι δύσκολοι καιροί. Η τράπουλα είναι σημαδεμένη. Ας καλλιεργήσουμε το πνεύμα μας. Ανακάτεψε Επανάσταση με Λογοτεχνία και θα δεις πως ταιριάζουν. Όλα ταιριάζουν (κάτα κάποιο τρόπο). Αλλά κουράστηκα και περιμένω το Αύριο.
ΥΓ: Η δήλωση του Χριστόδουλου Ξηρού μού θύμισε συζητήσεις γριών στο κομμωτήριο. Περίμενα περισσότερα από έναν "επαναστάτη" με "ελεύθερο πνεύμα". Οπότε προτιμώ να ασχοληθώ με το άθλιο κούρεμά του.
No comments:
Post a Comment